Περίμενες το νερό να κοχλάσει, έριξες τα εκλεκτά σου μακαρόνια μέσα στην κατσαρόλα, έριξες τον κύβο σου (για έξτρα νοστιμιά) ή αλάτι, ανακάτεψες μια, δυο και τρεις με την ειδική πιρούνα, κράτησες προσ…
Περίμενες το νερό να κοχλάσει, έριξες τα εκλεκτά σου μακαρόνια μέσα στην κατσαρόλα, έριξες τον κύβο σου (για έξτρα νοστιμιά) ή αλάτι, ανακάτεψες μια, δυο και τρεις με την ειδική πιρούνα, κράτησες προσεκτικά χρόνο για 7 ή 10 λεπτά- ανάλογα με το είδος του ζυμαρικού- είχες το νου σου, τα πρόσeξες και με το παραπάνω.
Τα έριξες στο σουρωτήρι, άφησες τη βρύση να τρέχει κρύο νερό, τα στράγγιξες, έριξες λάδι ή βούτυρο στην κατσαρόλα για να τα “τσιγαρίσεις”, αλλά και πάλι, με το που σβήνεις την κουζίνα, τα μακαρόνια κολλάνε μεταξύ τους σαν καλώδια. Πιάνεις μερικά με τη χούφτα και σηκώνεται μαζί ολόκληρο το πακέτο.
Κι αυτό δυστυχώς δεν είναι το μοναδικό λάθος που έκανε μαγειρεύοντας μακαρόνια, δες εδώ ακόμη ένα ολέθριο λάθος που κάνουμε όλοι μας!
Τι πήγε στραβά για 18678η φορά που βράζεις μακαρόνια και λασπώσανε σαν φύκια κολλημένα σε έλος;
Θα σου πω ευθύς αμέσως: Δεν έκανες το “Κόλπο”. Ποιο είναι αυτό;
Την επόμενη φορά που θα φτιάξεις μακαρόνια, κάνε όλα τα βήματα όπως είπαμε παραπάνω μέχρι το σημείο που τα σουρώνεις. Τότε, προτού τα αδειάσεις, ρίξε σ’ ένα ποτήρι το βρασμένο νερό. Μέχρι τη μέση αρκεί, όχι παραπάνω. Αφού λοιπόν τα επαναφέρεις στην κατσαρόλα, με λάδι ή βούτυρο (ή τίποτα από τα δύο), περίχυσέ τα με το ζωμό τους, τόσο ώστε να μην είναι πολύ υγρά.
Αν δεν τα φάτε εκείνη την ώρα, ρίξε λίγο παραπάνω και φέρε μια βράση πριν τα σερβίρεις στο πιάτο. Μ’ αυτό τον τρόπο τα μακαρόνια δεν θα ξαναγίνουν ποτέ κουβάρι!
Τρώτε μακαρόνια πάνω από δύο φορές την εβδομάδα; Τότε σημαίνει ότι…
Τα μακαρόνια είναι από τα πιο δημοφιλή φαγητά στον πλανήτη. Τρώγονται με αμέτρητους τρόπους και συνοδεύουν δεκάδες άλλα τρόφιμα. Πολλοί όμως τα κατηγορούν πως είναι μια αρκετά ανθυγιεινή τροφή. Ισχύει; Σύμφωνα με νέα έρευνα Αμερικανών επιστημόνων, όχι! Κι αυτό φυσικά αποδεικνύεται κι από πολλά προγράμματα διατροφής, δείτε εδώ τη δίαιτα με τα μακαρόνια.
Ερευνητές από την Εθνική Επιτροπή Ζυμαρικών της Αμερικής δικαιώνουν τους μακαρονάδες. Λένε τώρα πως οι λάτρεις των μακαρονιών μπορούν και προσαρμόζονται καλύτερα σε διαιτητικές οδηγίες. Επίσης, προσλαμβάνουν ικανοποιητικές ποσότητες πολύτιμων θρεπτικών συστατικών, όπως το φυλλικό οξύ, ο σίδηρος, το μαγνήσιο και οι φυτικές ίνες.
Τα αποτελέσματα της έρευνας τους παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση της Εταιρείας Παχυσαρκίας, στη Νέα Ορλεάνη των Ηνωμένων Πολιτειών. Όπως διαπίστωσαν οι ειδικοί, όσοι τρώνε ζυμαρικά είναι πιο υγιείς και καταναλώνουν λιγότερο λίπος. Για τους επιστήμονες, όσοι δεν μπορούν να αντισταθούν στα ζυμαρικά καταναλώνουν λιγότερα κορεσμένα λιπαρά και λιγότερη πρόσθετη ζάχαρη σε σχέση με εκείνους που αποφεύγουν τα ζυμαρικά. Επίσης, προσλαμβάνουν μεγαλύτερη ποσότητα βιταμινών και μετάλλων.
Η διαιτολόγος Νταιάν Γουίλαντ εξηγεί: “Οι νέες διατροφικές οδηγίες για τα έτη 2015-2020 ενθαρρύνουν την κατανάλωση όλων των τύπων σιτηρών, καθώς παρέχουν πολλά θρεπτικά συστατικά. Τα ζυμαρικά μπορούν να αποτελέσουν δομικό συστατικό μιας καλής διατροφής. Η ανάλυση αυτή υπογραμμίζει τη διατροφική αξία των σιτηρών, όπως των ζυμαρικών”.
Τα μακαρόνια περιέχουν σημαντικούς υδατάνθρακες τους οποίους χρησιμοποιεί ο οργανισμός για ενέργεια. Επιπλέον, είναι μία τροφή χαμηλή σε νάτριο και χοληστερόλη.
Η καταγωγή των μακαρονιών είναι γεμάτη μύθους και αντιφάσεις. Από τον ευρύτατα διαδεδομένο θρύλο, ότι τα μακαρόνια τα έφερε στην Ιταλία στον 13ο αιώνα ο Μάρκο Πόλο από την Άπω Ανατολή, έως την αναφορά για ύπαρξη ζυμαρικών στα 1000 π.χ., στην αρχαία Ελλάδα. Σύμφωνα με την τελευταία, η λέξη “λάγανον” περιέγραφε μία φαρδιά πλακωτή ζύμη από νερό και αλεύρι, την οποία οι Έλληνες έκοβαν σε λωρίδες. Αυτή η μέθοδος φαίνεται πως μεταφέρθηκε στην Ιταλία στον 8ο αιώνα π.χ. και στα λατινικά έγινε “laganum”. Εικάζεται ότι η λέξη “λαζάνια” έχει τη ρίζα της σε αυτή την λέξη. Αυτή η ιστορία πιστοποιείται από Λατίνους συγγραφείς όπως ο Κικέρων, ο Οράτιος και ο Απίκιος.
Ένας άλλος μύθος με ενδείξεις για την ύπαρξη των ζυμαρικών αναφέρεται σε ευρήματα που ανακαλύφθηκαν σε τοιχογραφίες του 4ου αιώνα π.χ., σε οικισμό των Ετρούσκων βόρεια της Ρώμης, όπου αναπαριστώνται διάφορα σκεύη για το βράσιμο νερού, μία επιφάνεια για την ανάμιξη νερού με αλεύρι, ένας κυλινδρικός πλάστης και ένα εργαλείο κοπής.
Δείτε και αυτά
